Target Magazine
1. ກິດຈະກໍາການອອກກໍາລັງກາຍເປັນ ທີມ ຈະມີມາດຕະການຄວາມປອດໄພທີ່ຫຼາຍຂຶ້ນ
ເຊັ່ນ: ກິລາບານບ້ວງກໍຈະມີເຈວລ້າງມື ຫຼືແອລກໍຮໍໃຫ້ໃນສະໜາມ, ເຕະບານ, ບໍ່ອານຸຍາດໃຫ້ແກ້ເສື້ອຫຼິ້ນເພື່ອປ້ອງກັນທຸກການກະທໍາທີ່ກໍ່ໃຫ້ເກີດແຫຼ່ງເຊື້ອໂລກ.
2. ກິດຈະກໍາການອອກກໍາລັງກາຍຢູ່ບ້ານ ເພື່ອຫຼີກລ້ຽງຜູ້ຄົນ ແລະ ແຫຼ່ງຂອງເຊື້ອໂລກ
ເຊັ່ນ: ການລິຫານຮ່າງກາຍ ຫຼືການຫຼິ້ນຟິດເນັດຢູ່ບ້ານ ການບໍລິຫານງ່າຍໆ ລວມໄປເຖິງໂຢຄະ ເຊິ່ງກິດຈະກໍາເຫຼົ່ານີ້ສາມາດເຮັດໄດ້ງ່າຍໆ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງມີອຸປະກອນ ແລະ ຈະຊ່ວຍເພີ່ມຄວາມປອດໄພເລື່ອງຄວາມສະອາດຂອງສະຖານທີ່ອີກດ້ວຍ.
3. ຄົນຈະສົນໃຈກິດຈະກໍາການຫຼີ້ນກິລາຊະນິດດຽວກັນຫຼາຍກວ່າ
ເພື່ອປ້ອງກັນເຫດບໍ່ຄາດຄິດຂອງການຫຼິ້ນກິລາເປັນທີມ ກິລາທີ່ຫຼິ້ນຄົນດຽວ ຫຼືເປັນຄູ່ເຊັ່ນ: ຕີມວຍ, ປັ່ນລົດຖີບ, ໂຢຄະ, ເຕັ້ນ ແລະ ອື່ນໆ. ເປັນສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນກໍາລັງໃຫ້ຄວາມນິຍົມ ແລະ ຄວາມມັກສ່ວນຕົວທີ່ບໍ່ກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງເຊື້ອໂລກອີກດ້ວຍ.
4. ຄົນຈະເລືອກສະຖານທີ່ຫຼິ້ນກິລາທີ່ມີມາດຕະຖານຫຼາຍຂຶ້ນ
ເພື່ອໃຫ້ປອດໄພຈາກສິ່ງທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ເຮົາເຈັບປ່ວຍງ່າຍ ເຊັ່ນ: ສະໜາມບານບ້ວງກໍຕ້ອງເປັນໂຮງຍິມ, ສະໜາມເຕະບານກໍຕ້ອງເປັນພື້ນຫຍ້າທຽມ ການຫຼິ້ນກິລາຕາມແຕ່ລະບ້ານຈະຫຼຸດໜ້ອຍລົງ (ໃນສ່ວນຂອງປະຊາກອນທີ່ມີລາຍໄດ້).
5. ຈະເກີດການໂອ້ລົມແລກປ່ຽນຂ່າວສານກ່ຽວກັບກິລາແຕ່ລະປະເພດຫຼາຍຂຶ້ນ
ເນື່ອງຈາກຄວາມຕ້ອງການໃນສະຖານທີ່ທີ່ຕ້ອງມີມາດຕະຖານສົ່ງຜົນໃຫ້ເກີດການແລກປ່ຽນຂໍ້ມູນເຖິງສະຖານທີ່ເຫຼົ່ານັ້ນຫຼາຍຂຶ້ນໃນໝວດຂອງກິລາປະເພດຕ່າງໆ.
